| Id castis loquimur auribus Fidelium; |
| Hoc nomine de poetâ jam benemeriti |
| Quòd, ille quæ tam pulchrè nobis tradidit, |
| Nos emendando pulchriora fecimus. |
| Felices, quibus in omni re hæc usu venit |
| Illâ Terentianâ arte ars sublimior, |
| Bona amplectendi, non amplectendi mala; |
| Dubiam ut vitaï percurrentibus viam, |
| Amittat terra id omne quod terram sapit, |
| Et plus quàm proprio vestiatur lumine! |
| Quod amplius est dicendum, populares mei, |
| Breviter dicetur;—ad histriones attinet {376} |
| Tenellas animas, corda palpitantia, |
| Partes virorum ausos puerorum viribus, |
| Qui primi [Note]
hic intra Catholicorum limites |
| Inducere aggrediuntur veterum fabulas. |
| His vos favete, haud sordida affectantibus. |
| Siquid præclarè fit, vos manibus plaudite, |
| Si claudicat quid, adesto vostra humanitas. |
| Satis jam prologi: Davus huc nunc prodeat, |
| Et ritè præbeat aurem, dum loquitur Geta. |
The Oratory.
1864. |